کد مطلب:276563 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110
مایه خرسندی پیغمبر اکرم
دلیل بر این معنی - اضافه بر آنچه گذشت - فرموده امام صادق علیه السلام به مفضّل بن عمر می باشد كه فرمود: چنین نداند كسی از شما اگر بر مؤمنی سروری داخل كرد كه تنها او را مسرور نموده، بلكه به خدا قسم بر ما سرور وارد كرده، بلكه به خدا قسم بر رسول خداصلی الله علیه وآله وارد كرده است. [1] .
و نیز دلالت می كند بر این معنی فرمایش آن حضرت به ابوبصیر كه در اصول كافی روایت گردیده: واللَّه هرآینه رسول خداصلی الله علیه وآله از روا شدن حاجت مؤمن از خود مؤمن خوشحال تر می شود. [2] .
می گویم: وجه دلالت این كه: حاجت چیزی است كه انسان برای جلب منفعت یا دفع مضرّتی از شخص دیگری طلب نماید. و در اوّل این بخش گفتیم كه مولایمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - از عموم اهل ایمان حاجتی خواسته كه در هر زمان بر انجام آن توانایی دارند. آن حضرت چنین فرموده: و بسیار دعا كنید برای تعجیل فرج... سپس نهایت لطف و مهربانی خودش را نسبت به آنان بیان كرده كه: همان فرج شما است،
[ صفحه 628]
تا دلالت كند بر این كه درخواست این حاجت برای خود مردم است و عوایدش به خودشان باز می گردد.
خلاصه این كه: تمام آنچه بر قضای حاجت مؤمن مترتب است - از ثواب های گوناگون و آثار ارزنده - بر بسیار دعا كردن برای تعجیل فرج مولای ما صاحب الزمان علیه السلام به طریق اولی مترتّب می باشد.
و نیز دلالت می كند بر این معنی فرمایش آن حضرت به ابوبصیر كه در اصول كافی روایت گردیده: واللَّه هرآینه رسول خداصلی الله علیه وآله از روا شدن حاجت مؤمن از خود مؤمن خوشحال تر می شود. [2] .
می گویم: وجه دلالت این كه: حاجت چیزی است كه انسان برای جلب منفعت یا دفع مضرّتی از شخص دیگری طلب نماید. و در اوّل این بخش گفتیم كه مولایمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - از عموم اهل ایمان حاجتی خواسته كه در هر زمان بر انجام آن توانایی دارند. آن حضرت چنین فرموده: و بسیار دعا كنید برای تعجیل فرج... سپس نهایت لطف و مهربانی خودش را نسبت به آنان بیان كرده كه: همان فرج شما است،
[ صفحه 628]
تا دلالت كند بر این كه درخواست این حاجت برای خود مردم است و عوایدش به خودشان باز می گردد.
خلاصه این كه: تمام آنچه بر قضای حاجت مؤمن مترتب است - از ثواب های گوناگون و آثار ارزنده - بر بسیار دعا كردن برای تعجیل فرج مولای ما صاحب الزمان علیه السلام به طریق اولی مترتّب می باشد.
[1] كافي: 188:1.
[2] كافي: 195:1.